چکیده سخنرانی:
از منظر ترمودینامیک و مکانیک آماری، فرایندهایی که در طبیعت و یا آزمایشگاه‌ها اتفاق می‌افتند را می‌توان به کلاس‌های تعادلی و یا غیر‌تعادلی (و شبه تعادلی) تقسیم کرد. در سیستم‌های تعادلی بحرانی، تقارن مقیاسی امری است همیشگی؛ اما وجود تقارن همدیس در این سیستم‌ها باعث می‌شود که یک سری کمیت‌های مشاهده‌پذیر (مانند پذیرفتاری مغناطیسی، ظرفیت گرمایی و ...) را تنها با استفاده از چند پارامتر محدود، به‌دست آورد. در واقع ممکن است سیستم‌هایی با جنس، مواد و برهمکنش کاملاً متفاوت، رفتار بحرانی یکسانی از خود نشان دهند و در یک کلاس جهانشمولی قرار گیرند. ما با الهام از این الگوی رفتاری در سیستم‌های بحرانی، سیستم‌های دور از تعادل و پیچیده را مورد بررسی قرار می‌دهیم و آنها را به یک مدل آماری ساده و حل‌پذیر ربط می‌دهیم. سیستم‌های غیرتعادلی مانند تلاطم، رشد سطوح و بسیاری دیگر، از این دست مسائل می‌باشند.