بر اساس نتایج بهدستآمده از این مطالعه، اﺛﺮات ﻣﻔﯿﺪ و ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ ازجمله ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻬﺎر آﻧﺰﯾﻢ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ، ﺿﺪاﻟﺘﻬﺎﺑﯽ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻋﺮوﻗﯽ، اثرات ﺿﺪﺣﺴﺎﺳﯿﺖ، اثرات آنتیاکسیدانی و ﺿﺪﺗﻮﻣﻮری در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت مختلف ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﯿﺪه اﺳﺖ.
بر اساس یافتههای این مطالعه، مواد مؤثره گیاهی نظیر ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﮐﻤﺘﺮی از ﻋﻮاﻣﻠﯽ مثل آﻧﺘﯽﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎیی دارند که اغلب از خود میکروبها نشات میگیرند. با این وجود میتوان از ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ بهعنوان ﻧﺴلی ﺟﺪﯾﺪ و ﮐﺎرا در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻧﺎم ﺑﺮد.
ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﭼﻨﺪﯾﻦ مورد «همافزایی» ﺑﯿﻦ خود ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ و درﻣﺎنﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ فعالیتهای ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ درکنار قابلیت همافزایی ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ، میتوانند فعالیتهای منجر به بیماری میکروارگانیسمها را ازجمله ﺳﯿﮕﻨﺎل دریافتکننده اﺣﺴﺎس، آنزیمها و ﺳﻤﻮم ﻣﻬﺎر کنند.
این موارد مهم باعث شده که بهطورکلی ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه و ﻣﻘﺮونﺑﻪﺻﺮﻓﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﯿﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ، بهمنظور استفاده از مزایای داروﯾﯽ آنها به هدفی مهم بدل شود.
به گفته محققان، ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ در اﯾﻨﺠﺎ، بهینهسازی اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎری ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﮏ داروی ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ قابلقبول ﺑﺎﺷﺪ.
پژوهشگران معتقدند استفاده از ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﻓﻼوﻧﻮﺋﯿﺪﻫﺎ در آﯾﻨﺪه، میتواند ﺗﻮﺳﻂ ﺻﻨﺎﯾﻊ داروﯾﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ داروﻫﺎی ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ارزانتر و ﺑﺎ ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.
گفتنی است نتایج مطالعه فوق، در مجله «ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران منتشر شده است.